சிலிகான் ஷெல்ஃப் தளமும் ஜெயமோகனும்

இது வரை ஒரு ஆறேழு பேர் இந்தத் தளத்தில் ஜெயமோகனுக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்படுவதாக கமென்ட் அடித்திருக்கிறார்கள். அந்த ஆறேழு பேரில் இப்போது தோழி சாரதாவும் சேர்ந்துவிட்டதால் இதை எழுதுகிறேன்.

சாரதா என் மதிப்பிற்கும் அன்புக்கும் உரியவர். அவார்டா கொடுக்கறாங்க தளம் செயலாக இருந்த காலத்தில் இருந்தே பழக்கம். அவர்

எந்த ஒன்றையும் உங்கள் கண்களால் நேரடியாகப் பார்க்காமல், ‘ஜெயமோகன்’ என்ற கண்ணாடி அணிந்து பார்ப்பது சற்று நெருடுகிறது. (ஆனால் அது உங்கள் உரிமை என்பதை மறுப்பதற்கில்லை). எது ஒன்றைப்பற்றியும் சொல்லும்போது, உங்கள் கருத்து என்ன, அல்லது அணுகுமுறை எப்படி என்று நேரடியாக வருவதை விடுத்து, முதலில் அதைப்பற்றி ஜெயமோகன் என்ன சொல்லியிருக்கிறார் என்று ஒரு பாரா, அல்லது ஒரு வரி போடுவது (எல்லாவற்றிற்கும்) நன்றாக இருக்கிறதா?

என்று என் சுஜாதா மதிப்பீடு பதிவைப் பற்றி மறுமொழி எழுதி இருந்தார். என் எண்ணங்களை எழுதாமல் ஜெயமோகனின் கருத்தையே நான் பிரதிபலிக்கிறேன் என்று அவருக்கு தோன்றி இருப்பது எனக்கு வியப்பளித்தது. அவர் மறுமொழி எழுதி இருக்கும் பதிவே ஜெயமோகனின் கருத்திலிருந்து நான் வேறுபடுவதை, வேறுபடுவதற்கான காரணங்களை விளக்கும் பதிவுதான். என்னடா முன்முடிவுகளோடு பதிவைப் படிக்காமலே எழுதிவிட்டாரா என்று காரசாரமாக பதில் எழுத ஆரம்பித்தேன்; ஆனால் அவருக்கு ஏன் அப்படி தோன்றுகிறது என்று கண்டுபிடிப்போமே என்று தோன்றியதால் அந்தப் பதிலை குப்பைக்கூடைக்கு அனுப்பிவிட்டேன்.

கண்டுபிடிப்போமே என்றுதான் ஆரம்பித்தேன். என்னால் முடியவில்லை, இன்னும் புரியவில்லை. ஒரு வேளை ஜெயமோகன் சொல்வதுதான் எப்போதும் ஸ்டார்டிங் பாயின்ட், அவர் கருத்தை வெட்டியும் ஒட்டியும் மட்டுமே எழுதுகிறேன் என்று நினைக்கிறாரோ என்னவோ தெரியவில்லை. அதுவும் சரியாக இல்லை, ஏனென்றால் ஜெயமோகன் கருத்து ஸ்டார்டிங் பாயின்ட்டாக இருப்பதும் அபூர்வமே. சரி ஜெயமோகன் இந்தத் தளத்தில் என்ன ரோல் வகிக்கிறார் என்பதைப் பற்றியாவது விளக்குகிறேன். மாட்னீங்க!

எனக்கு படிக்கப் பிடித்திருக்கிறது. ஒரு வித addiction என்றே சொல்லலாம். பேசாமல் படித்தோமா போனோமா என்று இல்லாமல் எதற்காக இந்த விமர்சனம், புத்தக அறிமுகம், வணிக எழுத்தா/சீரிய எழுத்தா என்ற சச்சரவு எல்லாம்? என் விமர்சன மெதடாலஜி பதிவில் சொன்ன ஒரு பாயிண்டை இங்கு மீண்டும்:

ஒத்த ரசனை உள்ளவர்களை கண்டுபிடிக்கத்தான்! புத்தகங்களைப் பற்றி பேசுவதில் ஒரு மகிழ்ச்சி இருக்கிறது. அந்த மகிழ்ச்சி ஏறக்குறைய ஒத்த ரசனை உள்ளவர்களிடம் பேசும்போது இன்னும் அதிகமாகிறது. மார்க் போட்டால் கூட ஓரளவு ஒத்துப் போகிறது. அப்படி யாராவது கிடைத்தால் விடாதீர்கள்! உங்களுக்கு அவரும் அவருக்கு நீங்களும் செய்யும் சிபாரிசுகள் அனேகமாக ஒர்க் அவுட் ஆகும்!

எனக்கு ஜெயமோகனுக்கும் ஓரளவு ஒத்த ரசனை இருக்கிறது. குறிப்பாக அவர் இலக்கியம் என்று கருதும் படைப்புகளை அனேகமாக நானும் ரசிக்கிறேன். சில சமயம் எங்கள் எண்ணங்கள் ஒத்துப் போவதும் இல்லை. சமீபத்தில் சுஜாதாவைப் பற்றி என்னுடைய மதிப்பீட்டுப் பதிவு ஒரு உதாரணம். அவர் சிபாரிசு செய்யும் எல்லா புத்தகங்களையும் படிக்க வேண்டும் என்று எனக்கு ஆசை உண்டு. நான் சொல்லி அவர் இது வரை ஒரு புத்தகம் (Guns, Germs and Steel) படித்திருக்கிறார் என்று நினைக்கிறேன். அவரது மெதடாலஜி, வரையறைகள் மீது எனக்கு விமர்சனங்கள் உண்டு. ஆனால் அவர் ஒரு தேர்ந்த வாசகர், என்னை விடச் சிறந்த விமர்சகர் என்பதில் எனக்கு எந்த வித சந்தேகமும் இல்லை. தெள்ளத் தெளிவாக இதுதான் என் பாணி, இதுதான் என் வரையறை என்று சொல்லிவிட்டு அதன்படியே புத்தகங்களை விமர்சிப்பவர் எனக்குத் தெரிந்து அவர் ஒருவரே. அவரால் inspire ஆகித்தான் நானும் இது என் பாணி என்று சொல்லிவிட்டு அப்புறம்தான் புத்தகங்களைப் பற்றி இந்த ப்ளாகில் எழுத ஆரம்பித்தேன்.

ஜெயமோகன் என்னை விடச் சிறந்த விமர்சகர் என்பது தன்னடக்கம் இல்லை. தன்னடக்கம் என்பது ஒரு விதப் பொய். தேவை இல்லாதபோது பொய் சொல்வதில் எனக்கு எப்போதும் விருப்பம் இருந்ததில்லை. டெண்டுல்கர் என்னை விட சிறந்த பேட்ஸ்மன் என்றால் அது தன்னடக்கம் என்று யாரும் நினைக்கமாட்டீர்கள் இல்லையா?

ஜெயமோகன் மேதைதான், ஆனால் கடவுள் இல்லை. அவர் சொல்வது வேதவாக்கு இல்லை. கடவுளே விமர்சித்தாலும், by definition, விமர்சனம் எதுவும் இறுதி முடிவு இல்லை.அப்படி ஜெயமோகன் சொல்லிட்டார்ப்பா, அத்தோட அவ்வளவுதான் என்று நான் சொன்னால் அவருக்கு என் மீது இருக்கும் கொஞ்சநஞ்சம் மரியாதையும் போய்விடும். 🙂

விமர்சனத்தின் முக்கியமான tangible பயன் புத்தக அறிமுகம்தான். சில சமயங்களில் அது புத்தகத்தின் பின்புலத்தை விளக்கலாம் (பக்ஸ் எழுதிய பதினெட்டாவது அட்சக்கோடு அறிமுகம் நல்ல உதாரணம்), சில சமயங்களில் இதைப் படித்துவிட்டு அதைப் படித்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று சொல்லலாம், ஆனால் ஷேக்ஸ்பியரைத்தான் காலகாலத்துக்கும் படிக்கப் போகிறோம், நாடக விமர்சனங்களையா படிக்கப் போகிறோம்?

ஒரு புத்தகத்தைப் பற்றி எழுதும்போது என் கருத்தைத்தான் பதிவு செய்கிறேன். ஜெயமோகனுக்குப் பிடித்திருக்கிறது, பிடிக்கவில்லை என்பது என் கருத்தைப் பாதிப்பதில்லை. அவர் சிபாரிசு செய்தால் அந்தப் புத்தகம் நான் படிக்க வேண்டிய லிஸ்டில் நிச்சயமாகச் சேரும், அவ்வளவுதான். அவர் மட்டுமல்ல, சுஜாதா ஒரு புத்தகத்தைப் பற்றி சொன்னாலும் சேரும், அசோகமித்ரன் சொன்னாலும் அப்படித்தான். ஒரு புத்தகத்தைப் பற்றி என் கருத்தைப் பதிவு செய்யும்போது ஜெயமோகன் போன்ற ஒரு நிபுணரின் கருத்து கிடைத்தால் அதையும் பதிவு செய்கிறேன். அவர் மட்டுமல்ல, அசோகமித்ரன், சுந்தரராமசாமி, கி.ராஜநாராயணன், சுஜாதா, க.நா. சுப்ரமண்யம், வெங்கட் சாமிநாதன் போன்றவர்கள் அந்தப் புத்தகத்தைப் பற்றி ஏதாவது சொல்லி அது என் கண்ணில் பட்டால் அதையும் பதிவு செய்வேன். க.நா.சு.வின் படித்திருக்கிறீர்களா புத்தகத்தில் இருக்கும் சிபாரிசுகளைப் பற்றி பல முறை எழுதி இருக்கிறேன் (உல்லாச வேளை, நாகம்மாள், கரித்துண்டு, இதயநாதம்…) எஸ். ராமகிருஷ்ணன் தமிழின் சிறந்த சிறுகதை அல்லது நாவல் என்று குறிப்பிட்டிருந்தால் அதை கட்டாயம் பதிவு செய்கிறேன். கல்கியின் சில புத்தக முன்னுரைகளைப் (சில்லறை சங்கதிகள் லிமிடட், கப்பலோட்டிய தமிழன்) பதித்திருக்கிறேன். கல்கியும் சுஜாதாவும் க.நா.சு.வும் வெ.சா.வும் ஜெயமோகனும் பாராட்டுகிறார்கள் என்பதற்காக நான் எதையும் பாராட்டுவதும் இல்லை, அவர்கள் நிராகரிக்கிறார்கள் என்பதற்காக நான் எதையும் நிராகரிப்பதும் இல்லை.

ஜெயமோகன் நிறைய எழுதுகிறார். அதுவும் இணையத்தில் நிறைய எழுதுகிறார். பிறரின் புத்தகங்களை விமர்சிக்கிறார். கல்கியும் சுஜாதாவும் க.நா.சு.வும் செய்திருக்கும் விமர்சனங்கள் இணையத்தில் சுலபமாகக் கிடைப்பதில்லை. கிடைத்தால் அவர்களையும் மேற்கோள் காட்டுவேன். அப்படி காட்டுவது என் பாணி, அவ்வளவுதான்.

ஜெயமோகனின் இரண்டு பதிவுகள் – தமிழின் சிறந்த நாவல்கள் மற்றும் சிறந்த சிறுகதைகள் – எனக்கு references. அதில் இருக்கும் அத்தனை புனைவுகளைப் பற்றியும் எழுத விரும்புகிறேன். நான் ஒரு புத்தகத்தைப் பற்றி எழுதி அந்தப் புத்தகம் இவற்றில் குறிப்பிடப்பட்டிருந்தால் ஜெயமோகன் இதை தமிழின் சிறந்த (வணிக, அவணிக) நாவல்களில் ஒன்றாக கருதுகிறார் என்பதை நிச்சயமாகக் குறிப்பிடுவேன். ஒரு வேளை இது உங்கள் கண்ணை உறுத்துகிறதோ என்னவோ. ஆனால் எஸ்.ரா.வின் இரண்டு பதிவுகளும் – – தமிழின் சிறந்த நாவல்கள் மற்றும் சிறந்த சிறுகதைகள் – எனக்கு references-தான். எஸ்.ரா., ஜெயமோகன் இருவரில் யாராவது ஒருவர் தேர்ந்தெடுத்திருந்தாலும் அது நிச்சயமகக் குறிப்பிடப்படும். ஜெயமோகன் லிஸ்டில் இருக்கிறது என்று சொல்வது தவறாகப் பட்டால் ஏன் எஸ்.ரா. லிஸ்டில் இருக்கிறது என்று சொல்வது தவறாகப் படவில்லை என்பது எனக்கு இன்னும் புரியவில்லை.

முதல் முறை யாரோ ஒருவர் ஜெயமோகன் பேரைக் குறிப்பிடாமல் உங்களால் ஒரு பதிவு கூட எழுத முடியாதா என்று கேட்டபோது நானே அதிச்சி அடைந்தேன். நான் உணராமலே ஜெயமோகனைப் பற்றி குறிப்பிடுவது கன்னாபின்னாவென்று அதிகரித்துவிட்டதோ என்று கொஞ்சம் பயந்தேன். நாற்பது பழைய பதிவுகளுக்கு மேல் மீண்டும் படித்துப் பார்த்தேன். இரண்டிலோ மூன்றிலோ ஜெயமோகன் என்ற பேர் இருந்தது. சமீபத்தில் விமல் கூட இப்படி சொன்னபோது கூட முதல் பக்கத்தில் இருந்த பத்து பதிவுகளையும் பார்த்தேன், ஒன்றில் மட்டும் ஜெயமோகன் பேர் இருந்தது. சராசரியாக பத்து பதினைந்து பதிவுகளுக்கு ஒரு முறை ஜெயமோகன் பேர் குறிப்பிடப்படுகிறது. சராசரியாக பத்து பதிவில் ஒன்று சுஜாதா புத்தகங்களைப் பற்றி.:-)

நண்பர் ஸ்ரீனிவாஸ் சில சமயம் நீங்கள் ஜெயமோகன் பக்தரா என்பார். ஜெயமோகனின் கருத்தை வெட்டியும் பதிவு வருகிறது, ஒட்டியும் பதிவு வருகிறது. அவர் இந்தக் கேள்வியை ஜெயமோகன் கருத்தை மறுத்து எழுதும் பதிவிலும் கேட்பார்!

சாரதா ஏன் ஜெயமோகனின் கருத்தோடு சுஜாதா பதிவை ஆரம்பிக்கிறாய் என்று கேட்கிறார். அவர் சொன்ன கருத்துதான் ஆரம்பப் புள்ளி, அதனால்தான். சாரதா சொன்ன கருத்துதான் இந்தப் பதிவின் ஆரம்பப் புள்ளி, இந்தப் பதிவை அதோடுதான் ஆரம்பித்திருக்கிறேன். சாரதாவின் கருத்தை மறுத்துத்தான் எழுதி இருக்கிறேன். இதையும் யாராவது நான் சாரதாவின் கண்ணாடி மூலமே உலகைப் பார்க்கிறேன் என்று பொருள் கொள்ளாமல் இருந்தால் சரி. 🙂

தொடர்புடைய சுட்டி: அடுத்த பதிவு