ஜெயமோகன் பத்மஸ்ரீ விருதை நிராகரித்ததுதான் இன்றைக்கு ஹாட் நியூஸ்.
என் கண்ணில் அது பிழைதான். ஆனால் ஜெயமோகன் கண்களுக்கு அது எப்படி தெரிகிறது என்பதுதான் முக்கியம். அது அவரது தனிப்பட்ட முடிவு, இதில் மூக்கை நுழைக்க யாருக்கும் உரிமையில்லை.
ஆனால் என் கண்ணில் ஏன் அது பிழையாகத் தெரிகிறது என்று ஒரு நிமிஷம் யோசித்தேன். தெரிந்தவருக்கு, நண்பருக்கு எல்லாவற்றையும் விட தகுதியானவருக்கு விருது கிடைப்பதில் உள்ள சந்தோஷம் போய்விட்டதே, இந்த விருதின் மேல் அவரே விழையும்போதும் நடக்கவில்லையே, நியாயமாகக் கிடைக்க வேண்டிய கௌரவத்தை என்னவோ சாக்கு சொல்லி புறம் தள்ளிவிட்டாரே, என்பதெல்லாம் இருந்தாலும் முக்கியமான காரணம் நான் அவரை ஒரு வாசகனாகப் பார்ப்பதுதான். அவர் என் கண்ணில் முதலாவதாக, இரண்டாவதாக, மூன்றாவதாக ஒரு எழுத்தாளர். நண்பர், தெரிந்தவர் எல்லாம் அதற்கப்புறம்தான்.
அது தெளிவான பிறகு சாஹித்ய அகடமி பற்றி அவரோடு உள்ள கருத்து வேறுபாட்டின் தொடர்ச்சிதான் இதுதான் என்பதும் தெளிவாகத் தெரிந்தது. தமிழ் எழுத்தாளர்களில் மேதை என்று சொல்லக் கூடிய மூவரில் ஒருவர். மற்ற இரண்டு பேரையும் (புதுமைப்பித்தன், அசோகமித்ரன்) அண்டை மாநிலத்து இலக்கிய வாசகர்களுக்கு கூடத் தெரியாது. மொழிபெயர்க்கப்பட்டால்தான் தெரிய வரும், அப்படி மொழிபெயர்க்கப்படுவதற்கு இந்த விருதுகள் பல சமயம் கிரியா ஊக்கியாக (catalyst) செயல்படுகின்றன. யாரும் முனைந்து தற்காலத் தமிழ் இலக்கியத்தை பிற இந்திய மொழிகளில் மொழிபெயர்ப்பதாக எனக்குத் தெரியவில்லை. தீவிர தமிழ் இலக்கிய வாசகர்கள் எல்லாருக்கும் காண்டேகர் பெயர் தெரிந்திருப்பது எப்படி? நல்ல தமிழ் இலக்கியம் பிற இந்திய வாசகர்களை அடைய வேண்டும், அதற்கு உதவக் கூடிய ஒரு விருதை (என் கண்ணில்) சொத்தைக் காரணங்களுக்காக நிராகரிப்பது எனக்கு தவறவிடப்பட்ட வாய்ப்பாகத்தான் தெரிகிறது.
அவருடைய கண்ணோட்டம் வேறாக இருக்கிறது. மனக் குழப்பங்கள் நீங்க வேண்டும், இதை விடவும் பெரிய விருதுகள் எதிர்காலத்தில் அவரைத் தேடி வர வேண்டும் என்று வாழ்த்துகிறேன்.
தொகுக்கப்பட்ட பக்கம்: ஜெயமோகன் பக்கம், விருதுகள்
‘காயத்ரி’ நாவல், அப்போது பிரபலமாக இருந்த தினமணிகதிர் என்ற வார இதழில்தான் வெளியானது. வெளியானபோது நான் படிக்கவில்லை, அப்போது பிறந்திருந்திருப்பேனா என்பதும் தெரியாது. ஆனால் அந்நாளில் வெளியான நாவல்களை நான் படிக்க உதவியாக இருந்தது, சென்னை மயிலாப்பூரில் இயங்கிய ஒரு லெண்டிங் லைப்ரரி (காசு கொடுத்துப்படிக்க வேண்டும்… ஒரு புத்தகத்தை இத்தனை நாளைக்குள் திருப்பித் தரவேண்டும்… அதற்குள் படித்துவிட்டுக் கொடுக்காவிட்டால் மறுகட்டணம் என்ற ஏகப்பட்ட நிபந்தனைகள் உண்டு). அந்நிபந்தனைகளுக்குட்பட்டு அங்கே வாங்கிப்படிப்பதில் ஒரு மகிழ்ச்சி. மகிழ்ச்சிக்கு முக்கிய காரணம், நாவல்கள் அனைத்தும் பதிப்பகங்களில் வெளியான புத்தகங்கள் அல்ல. குமுதம், விகடன், கதிர், கல்கி போன்ற வார இதழ்களில் கிழித்து பைண்ட் செய்யப்பட்டவை. கதை யோட்டத்துடன் அமைந்த கண்ணைக்கவரும் அழகான படங்களுடன், அடிஷனல் போனஸாக அப்பக்கங்களில் வெளியாகியிருக்கும் துணுக்குகள், ஜோக்குகள் இவைகளுடன். கிழித்து பைண்ட் செய்யப்பட்ட நாவல்களில் இரட்டிப்பு சந்தோஷம் என்னவென்றால்… ஒன்று, வார இதழ்களில் படிக்கும் போது கிடைக்கும் ஆனந்தம். இன்னொன்று, கதையை எங்காவது ரொம்ப சுவாரஸ்யமான இடத்தில் நிறுத்தி “தொடரும்” என்று போட்டுவிடுவார்களோ என்ற பயமின்றி படிக்கலாம்.
சிலிகான் ஷெல்ஃப் 