அசோகமித்ரன் எழுதிய ‘யுத்தங்களுக்கிடையில்’

அசோகமித்ரன் என் உள்ளம் கவர்ந்த எழுத்தாளர்தான். ஆனால் அவரது எல்லா கதைகளும் எனக்கு புரிந்துவிடுவதில்லை. இது அப்படி புரியாத கதைகளில் ஒன்று “யுத்தங்களுக்கிடையில்“. What is the point of this novel? எனக்குப் பிடிபடவே இல்லை.சாதாரணமாகப் புரியாவிட்டால் ஜெயமோகனக் கோனாரைத்தான் கோனார் நோட்ஸ் கொடுங்கள் என்று கேட்பேன். ஆனால் அவர் இப்போது என் மேல் கொஞ்சம் கடுப்பில் இருக்கிறார். 🙂 உங்கள் யாருக்காவது புரிந்தால் சொல்லுங்கள்!

புத்தகத்தைப் படிக்கும்போது என் ஒன்றுவிட்ட தாத்தா குடும்பம்தான் நினைவுக்கு வந்து கொண்டே இருந்தது. பிராமணக் குடும்பம். நிறைய பிள்ளைகள். வேலை தேடி டெல்லி போனவர்கள் இரண்டு மூன்று பேர். எத்தனையோ பிரச்சினைகள் இருந்தாலும் ஒன்றாக நின்ற குடும்பம்.

இதில் இரண்டு உலகப் போர்களுக்கும் இடைப்பட்ட காலம். கஷ்டப்படும் பிராமணக் குடும்பம். எப்படியோ ஒருவன் ஹைதராபாத் நிஜாம் சமஸ்தானத்தில் வேலை வாங்கிக் கொள்கிறான். தம்பிகளை அழைத்து வருகிறான். ஒரு அண்ணன் குடும்பம் இன்னும் கஷ்டத்தில் ஆனால் ஒருவன் தலையெடுத்து பம்பாய் போய் வேலை பார்க்கிறான். அவன் குடும்பம் முன்னேறுகிறது. இப்படி சில பல சரடுகள். ஆனால் அனைவரையும் குடும்பம் என்ற பந்தம் ஒன்றிணைக்கிறது.

எனக்கு எங்க தாத்தா சின்ன வயசில கிராமத்தை விட்டு வெளியேறினதாலதான் வேலை கிடைச்சுது என்பது மாதிரி ஒரு காலகட்டத்தை – மாற்றங்கள் ஏற்பட்டுக் கொண்டிருந்த ஒரு பிராமணக் குடும்பத்தை – காட்டுகிறது என்பதற்கு மேல் இந்தப் புத்தகத்தில் எதுவும் கிடைக்கவில்லை. இதை வேறு யாராவது எழுதி இருந்தால் நிஜமான சித்தரிப்பு என்று பாராட்டி இருப்பேனோ என்னவோ. அசோகமித்ரன் லெவலுக்கு நிஜமான சித்தரிப்பு என்பதெல்லாம் பத்தவில்லை.

அதிலும் முதல் முப்பது பக்கத்தில் யாருக்கு யார் தம்பி, அண்ணன், மாமா என்று புரிந்து கொள்வதற்குள் தாவு தீர்ந்துவிட்டது. படிக்கறவனை சும்மா குழப்பிவிடுவோம் என்று குசும்புடன் எழுதிய மாதிரி இருக்கிறது.

எனக்குப் பிடித்த பாத்திரம் சிறு வயதில் கிழவனை மணந்து, குழந்தை இல்லாத, ஆனால் சொத்து சுகம் உள்ள விதவை சீதாதான். அழுத்தமான பாத்திரம். இந்தத் திருமணத்தில் அதிருப்தி அடைந்து வீட்டை விட்டு ஓடிவிட்ட முதல் தாரத்தின் பையன் திரும்பி வரமாட்டானா என்று அவள் ஏங்குவது ஒரு nice touch.

தோழி அருணாவுக்கு இதில் நிஜமான சித்தரிப்பு என்பதற்கு மேலாகவும் என்னவோ கிடைத்திருக்கிறது. அவரது வார்த்தைகளில் –

அவர் வரைந்து காட்டுவது ஒரு மெல்லிய கோட்டுச் சித்திரம். அதன் உள்ளே இருக்கும் அடர்த்தியான வாழ்க்கை நம் கற்பனைக்கே விடப்படுகிறது. சொல்வதை விட சொல்லாமல் விடுவதே நிறைய.

இன்னும் நன்றாகப் புரிந்து கொண்டவர்கள் விளக்கி எழுதினால் ரொம்ப சந்தோஷப்படுவேன்…

காலச்சுவடு இதழில் அம்ஷன்குமார் பிழைப்பு என்பதே ஒரு யுத்தம்தான், அந்த யுத்தத்தைத்தான் இந்தப் புத்தகம் விவரிக்கிறது என்கிறார். அதைத்தான் நானும் நிஜமான சித்தரிப்பு என்று சொல்லி இருந்தேன். அருணா சொன்ன மாதிரி அசோகமித்ரன் நாவல்களில் சொல்லப்படுபவற்றை விட சொல்லாமல் விடப்படுவது எப்போதும் அதிகம். இதில் எனக்கு சொல்லப்படாதவை என்று எதுவும் கிடைக்கவில்லை…

தொகுக்கப்பட்ட பக்கம்: அசோகமித்ரன் பக்கம்

தொடர்புடைய சுட்டிகள்:

அருணாவின் விமர்சனம்

காலச்சுவடில் அம்ஷன்குமார் விமர்சனம்

நண்பர் ரெங்கசுப்ரமணியின் விமர்சனம்