ஏழெட்டு வயதில் படிக்கும் கிறுக்கு ஆரம்பித்தது. எங்கள் கிராம நூலகத்தில் இருந்த சிறுவர் புத்தகங்களை எல்லாம் ஒரு வருஷத்தில் முடித்துவிட்டேன் என்று நினைக்கிறேன். (சின்ன நூலகம் 🙂 ) பிறகு கோகுலம்; முத்து காமிக்ஸ்; சாண்டில்யன்; குமுதம்/விகடன்; அபூர்வமாக சில அவணிக நாவல்கள் (சில நேரங்களில் சில மனிதர்கள், சாயாவனம்…); ஹிந்துவில் விளையாட்டு, குறிப்பாக கிரிக்கெட் பக்கம். பொன்னியின் செல்வன். சுஜாதா. கையில் கிடைத்ததை எல்லாம் படிக்கும் வெறி, ஆனால் நூலகங்கள்தான் என்ன படிக்கிறேன் என்பதை நிர்ணயித்தன. (சிறு வயதில் லா.ச.ரா., அசோகமித்திரன் இருவரையும் படித்துவிட்டு என்ன எழவுடா இது என்று அலுத்துக் கொண்டதும் உண்டு)
ஆனால் ஆங்கிலப் புத்தகங்களின் பக்கம் போகவில்லை. முதலில் நான் வளர்ந்த கிராமங்களில் கிடையாது. நகரத்துக்கு வந்த பிறகும் ஒரு அச்சம். இதெல்லாம் நமக்குப் புரியுமா என்று ஒரு சஞ்சலம். வாடகை நூலகங்களில் 25 பைசா கொடுத்தால் ஒரு ஆங்கிலப் புத்தகம் கிடைக்கும் என்று நினைவு. அது அப்போது பெரிய பணம்தான், ஆனால் நண்பர்கள் பகிர்ந்து கொண்டிருப்போம். அச்சம்தான் ஒரு வருஷமாவது ஆங்கிலப் புத்த்கம் பக்கம் போவதை தள்ளிப் போட்டது.
13-14 வயதில்தான் எனிட் ப்ளைடனையே படித்தேன். கோடை விடுமுறையில் மாடியில் இருந்த கண்ணாமணி வீட்டில் கிடைத்த, ஜேம்ஸ் ஹாட்லி சேஸ் எழுதிய, There is a Hippie on the Highway (1970) முதல் நாவல். பிறகு இன்னொரு சேஸ் – Lay Her among the Lillies (1950) அடுத்தபடி ஒரு ஹரல்ட் ராபின்ஸ் – A Stone for Danny Fisher. அதற்கப்புறம் மடை திறந்து பாயும் நதி அலைதான், வாரத்திற்கு பத்து புத்தகம் படித்ததெல்லாம் உண்டு.
மனம் கவர்ந்த முதல் ஆங்கில எழுத்தாளர் அலிஸ்டர் மக்ளீன். இரண்டாமவர் பி.ஜி. உட்ஹவுஸ். ஆனால் சேஸ் புத்தகம் என்ன கிடைத்தாலும் படிப்பேன். பல முறை அவரது வடிவ கச்சிதத்திற்கு சபாஷ் போட்டிருக்கிறேன். என்றாவது எல்லா சேஸ் புத்தகங்களையும் சேஸ் செய்து முடிக்க வேண்டும் என்று ஒரு நப்பாசை உண்டு.
Hippie on the Highway அவரது நாவல்களில் சராசரிதான். இதை விட சிறந்த நாவல்களை சேஸ் எழுதி இருக்கிறார்தான். ஆனால் படித்தபோது என் உலகம் திடீரென்று விரிந்துவிட்டது. அமெரிக்கா அருகில் வந்தது. ஹிப்பிகள், வன்முறை, குற்ற உலகம், கொலைகள், கொள்ளை, செக்ஸ் எல்லாம் நிறைந்த உலகம் தெரிந்தது. இந்தப் புத்தகம் சொதப்பி இருந்தால் மேலும் தேடுவதற்கான உந்துதல் மங்கி இருந்திருக்கும். சேஸே எழுதிய சில மோசமான புத்தகங்களிலிருந்து ஆரம்பித்திருந்தால் கூட ஆங்கிலப் புத்தகங்களைப் படிப்பது சில மாதங்களாவது தள்ளிப் போயிருந்திருக்கும் இன்னும் நாலு எனிட் பளைடனை மட்டுமே படித்திருந்தால் அடப் போங்கடா என்று கையை உத்றி இருக்கலாம்.
என்ன கதை? வியட்நாம் போரிலிருந்து திரும்பும் ஹாரி மிட்சல். நீச்சல் வீரன், ஒலிம்பிக்கில் பதக்கம் பெற்றவன். மையாமி அருகில் வேலை கிடைக்குமா என்று பார்க்கிறான். நடை, யாராவது காரில் லிஃப்ட் கொடுத்தால் உண்டு. ஆனால் மையாமி அருகில் போதைப் பொருள் அடிமைகளான், இளைஞர்களான ஹிப்பிகள் காரை நிறுத்தினால் ஓட்டுனரை அடித்து உதைத்து இருப்பதை பிடுங்கிக் கொள்கிறார்கள். ஹாரி அப்படி நாலு ஹிப்பிகள் ராண்டியை அடிக்க வரும்போது அவர்களோடு சண்டை போடுகிறான். ராண்டி தனக்கு சுற்றுலா காலத்தில் மட்டும் பாரடைஸ் நகரத்தில் ஒரு பெரிய ஹோட்டலின் மதுச்சாலையில் வேலை உண்டு என்றும் அங்கே கடலில் நீந்துபவருக்கு ஆபத்து ஏற்பட்டால் காப்பாற்றும் lifeguard வேலை வாங்கித் தருவதாகவும் சொல்கிறான். இருவரும் இரவில் பாரடைஸ் நகரத்துக்கு நடந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். லிஃப்ட் கிடைக்கிறது. ஓட்டி வரும் பெண் தான் மிகவும் களைத்திருப்பதாகவும், காரின் பின்னால் இணைக்கப்பட்டிருக்கும் காரவனில் தூங்கப் போவதாகவும் சொல்கிறாள். காலையில் பார்த்தால் பெண்ணைக் காணவில்லை, காரவனில் ஒரு பிணம்.
ஹிப்பிகள் பற்றிய் அச்சம் நிலவும் சூழலில் காவல்துறை தங்களை நம்பாது, தாங்கள்தான் லிஃப்ட் கொடுத்தவரைக் கொன்றுவிட்டோம் என்று ஜோடித்துவிடும் என்று ஹாரியும் ராண்டியும் அஞ்சுகிறார்கள். பிணத்தைப் புதைக்கிறார்கள்.பிணத்தின் தலையில் போலி முடி- விக் இருக்கிறது. புதைக்கும்போது அது கையோடு வர, விக்கிற்கு அடியில் ஒரு பாரடைஸ் நகர விமான நிலையத்தின் left luggage locker-களில் ஒன்றுக்கு சாவி ஒட்டப்பட்டிருக்கிறது. இருவரும் காரையும் காரவனையும் வேறு வேறு இடங்களில் விட்டுவிடுகிறார்கள். பாரடைஸ் நகரத்துக்கு சென்று வேலைக்கு சேர்கிறார்கள்.
மெதுமெதுவாக அவர்களுக்கும் சில உண்மைகள் தெரிகின்றன. இறந்தவன் பால்டி ரிக்கார்ட். அவன் இறபப்தற்கு முன்னால் ஒரு படகு கிடைக்குமா என்று அல்லாடி இருக்கிறான். பால்டியும் ராண்டியின் ஹோட்டல் முதலாளி சோலோவும் ஒரு காலத்தில் நண்பர்கள்; இரும்புப் பெட்டியை உடைத்து திருடுபவர்கள். ஆனால் இப்போது சோலோ ஹோட்டல் நடத்திக் கொண்டிருக்கிறான்.
பால்டி சோலோவிடம் படகு கேட்டிருக்கிறான். சாதாரணமாக விசாரிக்கும் காவல்துறை அதிகாரி லெப்ஸ்கி ஹாரி விமான நிலையத்திலிருந்து ஒரு பெட்டியைக் கொண்டு போவதை பார்க்கிறார். பெட்டியில் ஒரு காகிதம் ஒளித்து வைக்கப்பட்டிருக்கிறது – அதில் இருப்பது பக்கத்தில் உள்ள ஒரு தீவின் பெயர், ஒரு தேதி.
காவல்துறையினர் ஹாரியும் ராண்டியும் விட்டுப் போன காரைக் கண்டுபிடிக்கிறார்கள். பால்டிதான் அந்தக் காரை வாடகைக்கு எடுத்தது என்று தெரிகிறது. பால்டி இறந்துவிட்டான் என்று யூகித்து அவன் பிணத்தைத் தேடிக் கண்டுபிடிக்கிறார்கள். காரோடு காரவன் போனதாகக் கேள்விப்பட்டு காரவனைத் தேடிப் பிடிக்கிறார்கள். பால்டியின் தோழியைத் தேடிப் போனால் அவள் கொல்லப்படுகிறாள். ஆனால் சோலோ, ஹாரி மீது சந்தேகம் வலுக்கிறது.
சோலோவின் மகள் நீனாவும் ஹாரியும் உறவு கொள்கிறார்கள். விடுமுறை நாளன்று அந்தத் தீவுக்கு செல்கிறார்கள். தீவின் உள்ளே சுலபமாக செல்ல முடியாத இடத்தில் – கடலின் அடியில் நீந்திச் செல்ல வேண்டும் – ஒரு படகு இருக்கிறது.படகில் இருப்பது 3 லட்சம் டாலர் மதிப்புள்ள க்யூபன் சுருட்டுக்கள். ஆனால் ஹாரிக்கு நீனாதான் காரை ஓட்டி வந்து பிணம் உள்ள காரவனை தன் தலையில் கட்டியவள் என்று தெரிந்துவிடுகிறது. நன்றாக நீந்தக் கூடிய ஒருவனால்தான் அங்கே செல்ல முடியும் என்பதால்தான் சோலோவும் நீனாவும் இன்னொரு வில்லனும் ஹாரியை பிடித்திருக்கிறார்கள்.
லெப்ஸ்கி சோலோவை நெருங்கிவிட்டார். ஒரு சூழ்ச்சி மூலம் சோலோவை உண்மையை சொல்ல வைக்கிறார். நீனாவும் இன்னொரு வில்லனும் இறந்துவிடுகிறார்கள். ஹாரி நியூ யார்க்க்கு திரும்புவதை கால்வதுறையினர் கண்டு கொள்ளாமல் விட்டுவிடுகிறார்கள். திரும்பும்போது ஹாரிக்கு வரும் வழியில் தனக்கு லிஃப்ட் கொடுத்த சாம், ஹோட்டல்காரர் எல்லாரும் ஹிப்பிகளால் கொடுமையாகத் தாக்கப்பட்டிருப்பது தெரிகிறது.
14 வயதில் இந்தக் கதை ஏற்படுத்திய தாக்கம் மிக ஆழமானது. அதுவும் ஹாரி என்னென்னவோ செய்தும் ஹிப்பிகளின் வன்முறை அவன் நண்பர்களை வீழ்த்துவது – அதன் அபத்தம், pointlessness – என்னை மிகவும் கவர்ந்தது. கதைப் பின்னலும் கச்சிதமாக இருந்தது (இன்று குறைகள் தெரிகின்றன், மேம்படுத்தப்பட்ட ராஜேஷ்குமார்தான்). ஆனால் அதன் தாக்கம் என் உலகம் திடீரென்று இந்தியாவுக்கு வெளியே விரிந்ததுதான். Left Luggage Lockers, Lifeguard, கடலுக்கடியில் நீந்திச் செல்லும் பாதை என்பதெல்லாம் பெரிய புதுமை.
கறாராகப் பார்த்தால் படிக்கலாம் என்று மட்டும்தான் சொல்ல வேண்டும். ஆனால் என் நூலகத்திற்கு வாங்க வேண்டும்.
தொகுக்கப்பட்ட பக்கம்: த்ரில்லர்கள்