பி.சு. கைலாசத்தின் “அனகா”

ஏற்கனவே வணிக எழுத்தாளரைப் பற்றி மொக்கை போடும் வத்தலக்குண்டு பித்தன் என்று பேர் கிடைத்துவிட்டது. இதில் அவ்வளவாகத் தெரியாத பி.சு. கைலாசத்தைப் பற்றி வேறு எழுதுகிறேன். 🙂

நான் இவரைப் பற்றி கேள்விப்பட்டதே இல்லை. என் அம்மா லோகல் நூலகத்திலிருந்து எடுத்து வந்ததை நானும் புரட்டினேன். கலைமகள், கல்கி மாதிரி பத்திரிகைகளில் வரக்கூடிய கதைகள். பெரும் இலக்கியம் என்றோ, தரிசனங்கள் என்றோ எதுவும் உயர்வாகச் சொல்வதற்கில்லை. ஒரு கன்சர்வேடிவ், பிராமண, சனாதன வாழ்க்கையை முன் வைக்கும் குறுநாவல்கள் இரண்டு. நானோ இந்த சனாதன வாழ்க்கையில் நம்பிக்கை இல்லாதவன். நாளை மீண்டும் படித்தால் தூக்கிப் போட்டுவிட வாய்ப்புகள் அதிகம். ஆனால் எதிர்பார்த்ததை விட பரவாயில்லை என்று இன்றைக்கு தோன்றுவதும் உண்மை. தெளிவாக articulate செய்ய முடியவில்லை.

அனகா குறுநாவலில் அம்மாவை கைவிட்ட அப்பா, மாமா தயவில் வளர்ந்த குழந்தைகள். இன்று அனகாவுக்கு கல்யாணம் ஆகிவிட்டது. ஆனால் அனகாவின் புருஷனும் ஊர் மேய்கிறான். விவாகரத்து என்று பேச்சு வரும்போது அம்மாவின் வாழ்க்கைதான் தனக்கு முன்னுதாரணம் என்கிறாள் அனகா.

இன்று புதிதாய்ப் பிறந்தோம் குறுநாவலில் பக்கா வைதீகப் பிராமணப் புருஷன். வேறு மாதிரி வளர்ந்த மனைவி. தன்னைத் தூக்கி வளர்த்த வேற்று ஜாதி ஆயாவிடம் ஜாதி வித்தியாசம் பார்க்கக் கூடாது, வீட்டுக்கு விலக்கானால் கோடி அறையில் உட்காரமாட்டேன் என்று சின்ன சின்னதாக புரட்சி. பெரிதாக வெடித்து இருவரும் பிரிகிறார்கள். அறுபது வயதாகும்போது போனால் போகிறது என்கிற மாதிரி நான் தப்பு செய்திருந்தால் என்னை மன்னித்துவிடு மனநிலைக்கு வரும் கணவர். என்னை மன்னியுங்கள் மனநிலையில் இருக்கும் மனைவியோடு இணைகிறார்.

அனகா செய்வது மடத்தனம் என்பதிலோ, தவறு கணவன் பேரில்தான் என்பதிலோ எனக்கு எந்த சந்தேகமும் இல்லை. ஆனாலும் இந்தக் கதைகள் மீது எனக்கு ஒரு சின்ன soft corner உருவாக என்ன காரணம் என்று எனக்கே புரியவில்லை. Curiosity value-வுக்காகப் படிக்கலாம்.